Het verhaal van Robert

Vanwege een acute ziekte ben ik in Meander beland. Ik ben acht weken opgenomen geweest op de Intensive Care. Het duurde even voordat duidelijk was dat het om de zeldzame aandoening Bickerstaff ging. Bij mij komt steeds meer het besef wat een ziekenhuisopname met iemand kan doen en vooral ook met de naasten.

Alles stond stil, als ondernemer kon ik niets betekenen in mijn bedrijf in Bunschoten-Spakenburg. Als gevolg van mijn ziekte kon ik ook niet meer gitaar spelen, wat ik altijd met plezier deed. Mijn lievelingsgitaar heb ik geschonken aan de medewerkers van de IC. Zij hebben mij uitgeleide gedaan uit het ziekenhuis tijdens een indrukwekkende bijeenkomst in de Foyer, heel bijzonder. Regelmatig horen mijn vrouw en ik dat kennissen of dorpsgenoten de gitaar hebben zien hangen. Veelal niet vrijwillig, maar omdat een dierbaar iemand op de IC of op de Acute zorg neurologie ligt. Ik begreep zelfs dat patiënten met bed en al er naar toe worden gebracht ter bemoediging. Er is veel aandacht geweest voor mijn bijzondere verhaal. Nog een tijdje moet ik bij Meander revalideren. Vroeger werkte ik 50 uur per week. Nu kost een paar uur per dag me al veel energie. Maar langzaam gaat het vooruit. Als dank naar de gemeenschap en uiteraard naar Meander wil ik iets terugdoen en daarom zet ik mij nu in ambassadeur voor de Vrienden van Meander. Voor mij gaat dit misschien ook helpen in de verdere verwerking van de niet altijd prettige ervaringen. Ik ben vriend van Meander, omdat zij vrienden voor mij en mijn gezin en verdere familie zijn geweest tijdens de zware IC-periode.

Het verhaal van Robert